اگر ملک مورد اجاره باشد و مستاجر به دلیل کرونا نخواهد تخلیه کند و موجر به ملک خود نیاز داشته باشد، چه راه حلی هست؟

در شرایط ذکر شده ابتدا بایست متن قرارداد اجاره نامه بین طرفین را مطالعه نمود. در قراردادهای اجاره نامه قبل از حدود سال 96 در استان فارس نه موجر و نه مستاجر بدون رضایت یکدیگر حق فسخ قرارداد اجاره نامه را نداشتند. به عنوان مثال اگر به دلایلی موجر نیاز به ملک خود داشت بدون اخذ رضایت مستاجر حق فسخ معامله را نداشت. در این شرایط حتی موجر اگر موفق به جلب رضایت مستاجر می شد، می بایست از دریافت یک ماه اجاره بها و پراخت حق کمسیون مستاجر اقدام می نمود.

اما در قراردادهای اجاره نامه از اواسط سال 96 به بعد این بند از قراردادهای اجاره نامه حذف شد. بدین ترتیب که اگر یکی از متعاملین (موجر یا مستاجر) بنا به دلایلی خواستار فسخ قرارداد اجاره نامه خود بود، به طرف مقابل خود از یک ماه قبل از طریق مشاور املاک اعلام می نماید. اگر موجر نیاز به ملک خود داشت از دریافت یک ماه اجاره بها خودداری می کند و اگر مستاجر خواستار تخلیه زودتر از موعد ملک را داشت، می بایست یک ماه اجاره بها اضافه به موجر پرداخت کند. همچنین فسخ کننده ی قرارداد می بایست حق کمسیون طرف مقابل را پرداخت کند. بنابراین در قراردادهای جدید رضایت طرف مقابل شرط نیست.

در زمان کرونا معمولا مستاجر درخواست به تخلیه ی زودتر از موعد را ندارد و درخواست تخلیه ی ملک عمدتا توسط موجر صورت می پذیرد. چون به هرحال اگر مستاجر خواستار تخلیه زودتر از موعد بود، معمولا ظرف حداکثر مدت یک ماه برای موجر، مستاجر جدید پیدا خواهد شد. بنابراین درخواست عمدتا توسط موجر صورت می پذیرد.

در شرایط کرونا موجر می بایست ابتدا از طریق مشاور املاک به مستاجر اعلام نماید و از زمان اعلام، بنابر اطلاعیه ی ریاست جمهوری، مستاجر دو الی سه ماه فرصت دارد که نسبت به پیدا نمودن منزل، تخلیه ی کامل ملک و تحویل کلید به موجر اقدام نماید. در صورتی که مستاجر تخلیه نکرد، موجر می تواند از طریق شورای حل اختلاف، اقدام کند و ملک خود و خسارت وارده را از طریق قانون مطالبه و اخذ نماید.